“In ons vorige huis hield m’n moeder een groentetuin bij. Ze deed alles zelf. Ze was erg actief, vooral na de scheiding met m’n vader. Ze koos voor zichzelf. Ze wilde Nederlandse les volgen, op fietsles gaan. En iedere dag ging ze met vriendinnen hardlopen. Ze begon net haar eigen leven op te bouwen. Toen bleek ze op haar vijftigste Parkinson te hebben.”
Huishoudelijke hulp en thuiszorg
Het is een grote klap voor Yurdagul en haar vijf kinderen. Ze maken zich zorgen. Wat brengt de toekomst hen? Yurdagul gaat lichamelijk hard achteruit, maar ook psychisch. Ze huilt veel. Emine is zelf een jonge moeder. In het appartement van haar moeder richt ze een slaapkamer in voor haar kinderen. Zo kan ze zoveel mogelijk bij haar zijn.
Naast Parkinson heeft Yurdagul ook colitis ulcerosa: een deel van haar dikke darm is ontstoken. Er volgen ook een paar tia’s. Gelukkig krijgt ze via Rogplus hulp bij het huishouden en thuiszorg. Emine: “Heel fijn, want m’n moeder kan echt niets meer. Parkinson heeft verschillende kenmerken. Bij m’n moeder zijn vooral haar spieren zwak. Haar lichaam is stijf en ze kan zich niet goed bewegen.”
We kunnen geen afstand nemen van elkaar
Met drie kleine kinderen en een baan in de zorg wordt het ook voor Emine steeds zwaarder. Maar een stapje terug doen? “Nooit. Ik kan geen afstand nemen van m’n moeder. En zij niet van mij.”
Via Rogplus krijgen ze de mogelijkheid om dagbesteding aan te vragen. Emine regelt dat met een persoonsgebonden budget (pgb). Zo kan ze zelf de locatie uitkiezen. “Ik vond het belangrijk dat er ook Turks sprekende mensen zouden zitten en werken. Door Parkinson gaat praten moeilijker. Vooral met Nederlands heeft ze moeite, maar ook Turks praten is soms lastig.”
Dammen, dansen en tekenen
Yurdagul heeft eerst helemaal geen zin om naar de dagbesteding te gaan. Maar al snel bloeit ze op. Ze voelt zich begrepen. Ziet dat ze niet de enige is die hulp nodig heeft. Maar vooral doen ze er leuke dingen. “Dammen, dansen en tekenen”, vertelt Yurdagul stralend. “En koken. Laatst hebben we met elkaar het Turkse gerecht Sarma gemaakt. Gehakt, rijst en tomatenpuree in wijnbladeren. Er zitten Kaapverdianen, maar ook Nederlandse mensen.”
Ze was zelfs een beetje boos over dit interview
Emine: “En ze heeft er een vriendin die ook Parkinson heeft. Ze troosten elkaar en soms huilen ze samen. Door een verhoging van ons budget kan m’n moeder nu vier volle dagen naar de dagbesteding. Ze vindt het er geweldig.” Lachend vult ze aan: “Sterker nog, ze was zelfs een beetje boos dat ze er vandaag niet naartoe gaat door dit interview.”
Ook de kinderen zijn er blij mee. “Als ze daar zit, weet ik dat ze het naar haar zin heeft en in de gaten wordt gehouden. Dat geeft een goed gevoel.” Voor Emine heeft Rogplus ook wat geregeld: twee uur in de week huishoudelijke hulp.
Dankbaar
Door de dagopvang zit Yurdagul beter in haar vel. Ze heeft iets om naar uit te kijken. Emine: “Mensen klagen tegenwoordig veel over de zorg. Maar ik ben zo dankbaar dat er zoveel hulpmogelijkheden zijn voor m’n moeder. En dus ook voor ons als kinderen. Hoe de zorg in Nederland is geregeld, dat vind je nergens anders.”
De toekomst is nog steeds onzeker. Met Parkinson weet je niet hoe snel het gaat. Emine probeert daar zo min mogelijk aan te denken. Voor nu is het voor haar en haar moeder te doen. Straks gaan ze samen boodschappen halen, Yurdagul in haar scootmobiel. Emine heeft nog een tip voor andere mantelzorgers. “Ga op zoek naar hulp, zoals dagbesteding. Trek aan de bel. Ik heb er te lang mee rondgelopen en ging er zelf bijna aan onderdoor.”
Rogplus magazine